Ik schrok me dood.
ONZE FILM HEEFT HET BIJ HET RECHTE EIND?
Iemand reageerde een paar dagen geleden per email op mijn blogs.
Dit is geen grap, dit is wat er echt is gebeurd:
Ik onthul alleen niet hier niet de voornaam van de emailer.
Daarover straks meer.
De emailer zei: Je zit er niet ver naast.
Dat betekent niet alleen: Onze film zit er niet ver naast.
Dat betekent… dat Natalee onder beton is gestort.
Inderdaad, dat bevestigde die iemand.
Natalee ligt onder het beton.
Ligt ze dan waar de film denkt dat ze ligt?
Hij had de film nog niet gezien.
Ik vertelde onze theorie uit de film:
Natalee ligt ongeveer waar Joran haar aanwees.
Inderdaad, bevestigde hij: ongeveer.
Maar, zei hij, Joran weet de plek niet zelf.
Want dat weet alleen zijn vader, en degene die haar begraven heeft.
En nog iemand: Deze persoon zelf.
Wat?
Hoe zit het dan?
Ik stelde vragen, per email.
De persoon antwoordde, soms vaag, soms stellig.
Na een aantal emails heen en weer begreep ik dit:
Natalee is die fatale nacht in paniek snel verstopt,
Door Joran en zijn vader.
Niet echt goed verstopt: Natalee had zo gevonden kunnen worden,
De hele volgende dag.
Daarom zei Joran ook: “Ik heb geluk gehad”.
Inmiddels regelde Joran’s vader iemand.
Iemand, die Natalee snel voor eeuwig spoorloos kon doen verdwijnen.
Joran’s vader moet zich suf gepiekerd hebben.
Wie kon hij dit laten doen? En hoe laat je Natalee spoorloos verdwijnen?
Dacht hij aan die bouwplaatsen van nieuwe huizen?
Joran’s vader vond die dag iemand,
Terwijl Natalee elk moment gevonden had kunnen worden.
Die iemand zorgde ervoor dat Natalee verplaatst werd die nacht.
Later werd Natalee in het beton gestort.
Was Joran’s vader daarbij aanwezig?
Heeft Joran's vader moeten helpen begraven en beton storten,
omdat de ander het niet alleen kon?
Joran’s vader heeft Joran nooit precies verteld waar.
Joran weet dus ook niet precies waar Natalee onder beton ligt.
De emailer weet het wel: 40 meter naast de plek, die Joran aanwees.
Hoeveel mensen weten de preciese plek, waar Natalee ligt?
Antwoord: Joran’s vader, de begraver en de emailer.
Joran’s vader is dood.
Dus maar twee mensen weten de preciese plek.
De begraver moet een vriend van Joran’s vader zijn.
En tegelijkertijd minimaal toegang tot beton hebben gehad.
Misschien ook tot de bouwplaats, die Joran later aanwees.
Inmiddels staan daar huizen.
Joran wees het foute huis aan Natalee’s moeder aan.
Hoe kon hij anders? Hij weet de juiste plek niet.
Weet Joran wel wie de begraver is?
Het werd me niet duidelijk of Joran ook mijn emailer kent.
Het werd me ook niet duidelijk of hij een grapjas is.
Hij beweert van niet.
En hij lijkt erg goed op de hoogte.
Misschien is het een grapjas.
Dat kan natuurlijk heel goed.
Maar misschien ook niet.
In dat geval weet hij waar Natalee ligt.
En weet hij ook wie de begraver is.
Die begraver zal nooit spreken, dat is logisch.
Maar misschien wil de emailer eigenlijk graag zijn hart luchten.
Ik vroeg hem of ik zijn emailadres mocht vrijgeven-
Maar misschien wil de emailer eigenlijk graag zijn hart luchten.
Ik vroeg hem of ik zijn emailadres mocht vrijgeven-
Aan John van den Heuvel, misdaad journalist.
Nee, dat mocht niet.
Ik respecteerde dat.
Maar ik kan er nou al een paar nachten niet goed van slapen.
Natuurlijk: Grote kans dat de emailer een grappenmaker is.
Maar stel dat het niet zo is…
Dan heeft mijn film het aan het juist eind…
Maar natuurlijk wat duizend keer belangrijker is:
Dan kan Natalee wellicht gevonden worden…
Dus bij deze besluit ik te kiezen voor Natalee…
Net als in de film, die ook zoekt naar een oplossing voor waar ze kan zijn,
En daarom geef ik het emailadres van deze onbekende vrij-
Eerst aan John van den Heuvel,
Simpelweg omdat hij alles zal doen om te kijken…
Of Natalee gevonden kan worden...
