Na de opnames waren we blij dat we van Aruba naar Nederland terugvlogen. De film was anders geworden, omdat net voordat we de film wilden opnemen Joran Stephanie Flores vermoord had.
Dat veranderde het verhaal natuurlijk, en het filmen op Aruba was ineens veel moeilijker geworden. Maar we hadden de film nu gelukkig “in the can” en veilig bij ons.
Net voordat we wilden gaan monteren, kwam er een brief van een advocaat van van der Sloot: Er mag geen film komen, omdat Joran een merk is, dat in het bezit is van de familie van der Sloot.
Huh?
Joran is een gedeponeerd merk, zoals Calve Pindakaas en Coca Cola?
Het moet niet gekker worden, dachten we. Maar onze advocaat zei dat het mogelijk is, dat familie van der Sloot inderdaad “Joran” en “Joran van der Sloot” als handelsmerk gedeponeerd zou kunnen hebben.
Maar daar zijn een aantal gradaties is. Coca Cola is echt overal op de wereld heel erg goed beschermd om misbruik in handel te voorkomen.
Maar bij een persoon als Joran is dat erg moeilijk en erg kostbaar. Bovendien is Joran door zijn optreden en uitspraken een “publiek figuur”: Als je zijn naam googlet, krijg je ruim 10 miljoen hits.
Gelukkig kon Joran en familie van der Sloot de film niet tegenhouden. We gingen monteren. En toen kwam er weer een brief van een advocaat.
Dit keer van “X”. En dit keer was het gevaarlijk serieus. Een half jaar lang hebben onze advocaat en hun advocaten onderhandeld. Het is uiteindelijk tot een schikking gekomen, waardoor de film gered is.
We hebben afgesproken om niet de naam te noemen, want dat was nou juist waar het om ging. Deze
“X” wilde vanwege een aantal redenen niet geassocieerd worden met een film over Joran van der Sloot.
Dat had wel consequenties voor de film: We mochten een aantal scenes niet gebruiken. Dat was pijnlijk, en erg vreemd: Alsof er censuur op je film werd toegepast.
Uiteindelijk kun je met montage een hoop doen. Hoewel ik het nog steeds erg jammer vindt, dat er scenes missen in het begin, waarin we meemaken hoe ziek Hanna Verboom is, en hoe wanhopig ze door die ziekte is…
Maar ja, dat is blijkbaar de prijs, die je moet betalen, als je iets wil proberen te filmen over een zaak, die nog steeds zo gevoelig ligt, dat twee partijen je willen verbieden de film te maken.
Het waren overigens niet de enige partijen, die tegenwerkten. Maar daarover een volgende keer.
