MIJN FILM KRIJGT 1 MILJOEN BIOSCOOPBEZOEKERS – ACHTER DE SCHERMEN 11 – ME AND MR JONES ON NATALEE ISLAND

Nooit gedacht dat mijn film op 22 september voor 1 miljoen bioscoopbezoekers in premiere gaat.

Dat begon allemaal zo:

Kijk, zegt de distributeur na het zien van ME AND MR JONES ON NATALEE ISLAND:  je film is een cross over film.

Wat is dat precies, vraag ik.

Nou, dat is een film, waar ik een enorme hekel aan heb. Zakelijk gezien dan.

Hoezo? Vraag ik.

Nou kijk: Je hebt drie soorten films: Een arthouse-film, een rete-commercieele film, en een cross over film.

Okee, zeg ik: Een rete-commercieele film, die snap ik, maar zo is deze film niet opgezet, hoewel ik dagelijks mailtjes uit de hele wereld krijg van mensen, die de film willen zien vanwege het onderwerp.

Ja, zegt de distributeur: Maar je hebt nou ook geen arthouse-film gemaakt. Daarvoor is ie niet artistiek genoeg. Want een echte arthouse-film, die heeft bijvoorbeeld erg artistieke shots, en vooral een beetje een onduidelijk verhaal.

Ik zeg: Maar ik heb juist spannend verhaal en een liefdes verhaal, waarin je kunt meeleven. Een love story en een thriller door elkaar.

Ja, zegt de distributeur: Maar een echte arthouse-film is liefst wat verwarrend. Zodat je na afloop nog kunt napraten, wat nou eigenlijk de bedoeling was en hoe nou het einde eigenlijk zit.

Oh, zeg ik vragend. Waarom is dat?

Nou, zegt de distributeur: Omdat het merendeel van de art-house bezoekers vrouwen boven de 30 zijn, die een avondje gezellig uit willen met een vriendin, en vooraf cappuchino drinken en achteraf nog  wat rode wijn willen drinken.

Nou, zeg ik: Dat lijkt me een vooroordeel-

Nee, zegt de distributeur: Dat zijn de harde cijfers. In ons vak noemen we die vrouwen de “cappuchino’s” of de “rode wijntjes”. En die zijn van levensbelang voor de omzet voor de art-houses.

Maar de film NOTHING PERSONAL dan? Zeg ik.

Typische art house film met een vrouwen-wens! Het onduidelijke verhaal gaat over vrouw, die een nieuw leven begint in een mooi ver weg land. Echt een cappuchino-film.

Okee, zeg ik, wat is dan een cross over film?

Nou, zegt de distributeur: Jij hebt eigenlijk een artistieke commercieele film gemaakt. En het probleem is: Voor een arthouse is ie te commercieel. Die wil hem niet. Want het is een spannend, helder te volgen verhaal met een verrassend, maar duidelijk einde.

Maar… hij is te artistiek voor een commercieele film. Dus Pathe wil hem ook niet. Dus het enige wat ik kan doen is heel veel marketing-geld er tegen aan gooien om de film “neer te zetten” en dan moet ie wel lang blijven “staan”. Maar dat is een groot financieel risico voor mij.

Ik zeg: Maar wacht even, dus je kunt geen cross over film maken?  Je moet in Nederland een enorme art-film maken?

Ja, zegt de distributeur: Want ook al komt er niemand, dan krijgt het art-house toch subsidie om hem door te laten draaien. Ook al komt er geen kip, verdient het art-house toch subsidie-geld.

Of je moet een commercieele film maken? Vraag ik.

Ja, zegt de distributeur. Een paar jaar geleden zaten daar nog “tussenfilms” tussen, maar dat is helemaal weg. En de DVD-markt is ook verdwenen.

Wat nu? Zeg ik tegen de distributeur.

Nou, zegt hij, je boft. Jouw film wordt uniek. Jij bent dadelijk de allereerste van een nieuw tijdperk.  

Oh?

Ja, zo gaan straks alle cross over films. En ook alle art-films, let op mijn woorden.

Wat dan?

Als jouw film straks op 22 september op het Filmfestival  in de Utrechtse Schouwburg in premiere gaat, dan gaat hij niet even later in maar 10 copieen voor een handjevol bioscoop-bezoekers draaien.

Wat dan?

Jouw film gaat die avond in premiere voor meer dan 1 miljoen mensen.

He?

Meer dan 1 miljoen mensen kunnen op die avond je film zien.  Voor goedkoper dan een bioscoopkaartje. In hun thuisbioscoop. Want je film gaat die avond in premiere op Ziggo, UPC en noem maar op.

Meer dan 1 miljoen mensen?

Ja, en de film is niet na 1 week of een paar weken uitgedraaid. Want hij blijft te zien. Je kunt nog maanden een “kaartje” kopen, op elk moment van de dag. 

Wauw, zeg ik: Meer dan 1 miljoen mensen kunnen dus een “kaartje” van de film kopen, meteen al op de premiere-avond?

Ik zeg: Ik ben blij. Maar het is wel raar: De film gaat dus niet in de bios?

Jawel, zegt de distributeur: Op filmfestivals. Net als alle andere art-films. Daar heeft hij toch al een prijs gewonnen?

Ja, zeg ik, En er komt geloof ik nog een prijs aan.

Zie je, zegt de distributeur. En hij zal er vast nog meer winnen. Maar veel belangrijker is dat enorm veel meer mensen de film kunnen zien dan ooit mogelijk was. 100.000 keer meer mensen als hij een arthouse-film was in gemiddeld 10 copieen.

Best raar, zeg ik.

Tja, zegt de distributeur: Iets nieuws is altijd raar. Maar wen er maar aan. Want dit is de toekomst. Alle “kleinere” films van alle Nederlandse arthouse regisseurs gaan straks ook op Video On Demand. En dat is goed: Want zo krijgen ze een kans op een miljoenenpubliek.

Ik twijfel: Want het is nieuw, en dus wennen. Heb ik niet liever toch een (hele) kleine release, zoals dezelfde soort Nederlands artistieke intendant Filmfondsfilms die me voorgingen? Die mogelijkheid is er.

Maar ik ben ook altijd in voor iets nieuws, voor een avontuur. Daarom maak ik films: Voor het verhaal, maar ook voor het avontuur, om nieuwe grenzen op te zoeken. Al mijn films zijn anders, altijd ben ik op zoek naar nieuwe grenzen. Dus... 

Ik zeg -na lang geaarzeld te hebben en te kijken of ik toch niet liever een hele kleine release kon krijgen, wat ook kon bij de distributeur-: Okee dan. Dan ook niet zeiken met een klein releaseje. We gaan er voor. Maar dan moeten we er wel een top premiere van maken.

Ja, zegt de distributeur: In de Utrechtse Schouwburg met een uniek live optreden van Within Temptation, die net op even in Nederland is van hun wereldtournee, met de titelsong en nog veel meer. Dat is nog nooit gebeurd.

Ik zeg: Ja! En dan maken we het een enorm feest, door de helft van de premiere kaartjes gewoon voor onder een tientje voor iedereen vrij te maken.  Zodat iedereen deze unieke premiere kan meemaken…

Dat was het gesprek tussen de distributeur en mij, wat een samengesteld gesprek is van meerdere gesprekken natuurlijk. 


Ik ben er nog niet aan gewend dat mijn film niet een gewoon roulement krijgt. Maar ik ben wel enorm blij dat de film direct voor ruim 1 miljoen thuisbioscoopbezoekers te zien is, als ze een kaartje willen kopen.


1 miljoen? Nee, veel meer...

Want tegelijkertijd gaat de film op iTunes USA en Amazon USA in premiere. Met een bereik van 80 miljoen potentieele thuis-bioscoop-bezoekers…

Ja, dat duizelt… 80 miljoen potentieele thuisbioscoop-bezoekers. Plus die 1 miljoen in Nederland.

We gaan er een geweldige premiere van maken. Komt u ook?